4 November - Tour DMZ

Vandaag geen last meer van de jetlag maar evengoed uit onszelf wakker geworden rond half6. Niet erg want 7.20uur moesten we ons melden voor de tour naar de DMZ in het Noorden. Op de kamer ontbeten en op pad gegaan. Aangekomen op de afgesproken plek, stond de reisleidster al klaar met wat toeristen. En precies op tijd vertrok de bus. 

Het is een klein uurtje rijden. Onderweg werd ons de geschiedenis van Noord- en Zuid-Korea verteld, over het losweken van Japan en de scheiding na WO2. 

Bij nadering DMZ moesten we een formulier invullen met onze naam, geboortedatum, mobiel nr en nationaliteit. Dit was voor de militairen die het gebied beheren. Ook onze paspoorten moesten we ter verificatie afgeven. Maar we kregen ze al snel weer terug. Een militair kwam de bus in en je moest jezelf op de lijst aanwijzen. 

Daarna gingen we naar het eerste punt. Daar kregen we uitleg over de diverse gebieden binnen de DMZ en waar Zuid Korea ophoudt en Noord Korea begint. Je kon er Noord Koreaans geld kopen als souvenir. En je krijgt een indruk hoe de mensen omgaan met de scheiding.

Fotograferen mocht alleen op aanwijzing van de Tourleider en waar t niet mocht werd expliciet verteld. Ook de militairen mochten niet gefotografeerd worden.

De volgende stop was de Dora Observatory, een uitkijktoren over Noord en Zuid Korea. In de verte (je kon een verrekijker gebruiken) zag je een heel hoog beeld van hun leider, de Noord-Koreaanse vlag en mensen op de fiets of scooter. Ze zijn zo arm dat auto’s alleen voor de allerrijkste bestemd zijn, en dat zijn er niet veel.

In het Zuid Koreaanse deel zijn 2 dorpjes waar mensen wonen die het land verbouwen, en de kinderen naar school gaan. 

De volgende stop was de 3e infiltratietunnel, de Noord Koreanen hebben die gebouwd om Zuid Korea aan te vallen, maar een stuk of 4 zijn ontdekt en de Zuid Koreanen weten niet welke er nog meer zijn. Daar moest je al je spullen in een kluis doen, geen foto’s maken, en door een metaalpoortje voor de laatste check.

Een hele steile tunnel naar beneden van een meter of 250, je zag waar het dynamiet heeft gezeten om de tunnel te graven. Naar beneden is best vermoeiend omdat je je telkens “tegenhoudt” qua gewicht, maar naar boven heel steil en mensen met lichamelijke klachten (hart, astma of knie) werd aangeraden niet te gaan.

Eenmaal beneden moesten alle mensen die langer zijn dan 1,65m gebogen verder lopen omdat het erg laag was. Een hele kluif maar we hebben het gered! Een echte overwinning. 

Buiten nog wat foto’s gemaakt, en weer naar de bus voor een bezoek aan een van de dorpen waar Zuid Koreanen wonen om het land te bewerken. 

Tegen half2 weer terug naar Seoul, maar bij nadering van de hoofdstad was het enorm druk op de weg met “weekend-mensen” die erop uit gingen. 

We hebben de middag doorgebracht op Namdaemun Market en lekker niksen op de hotelkamer. Morgen een lange reisdag en we moeten vroeg op. Dus nu maar lekker gaan slapen.