Dag 11 alweer .. nog 4 te gaan..

Ontwaakt in Santiago.. beneden ontbeten.  Niks bijzonders.. ik hou t veilig bij eieren en fruit.. en eigenlijk niet langer gebleven dan noodzakelijk.

Toen we klaar waren, uitgecheckt en vertrokken op de Pan American Highway richting het zuiden.. dichterbij Panama Stad.

Alle tijd genomen want het was maar een rit van 2,5 uur.. en gestopt wanneer we wilden. Een leuk Artifacts winkeltje gevonden, waar we eindelijk de tijd hadden voor “spulletjes en kadootjes”thuis. Helemaal geslaagd.

San Carlos doemde gauw op, van de snelweg een petieterig dorp in. En het hotel was gauw gevonden. Het San Carlos Beach Inn, nu nog de ingang en de eigenaar..

Hans nam een kijkje, maar uitgestorven.. zelfs een bord “Te Koop”in een hoek.

Niet opgeven en verder zoeken. Hij klampte een oudere dame aan die sprak alleen Spaans en die zei dat de eigenaar er altijd is maar geen idee had waar ie nu uithing...ze had een mobiel nummer van hem, moesten we dat maar proberen.. Hans nog vragen “Kan jij m bellen?” Maar dat ging de vrouw de ver, het was allemaal te veel zei ze kreunend en steunend, en verdween.. Hans achter latend met vraagtekens. Hij kwam met dit hele verhaal naar mij.

Mijn eerste reactie was, zonde van t geld wat vooruit was betaald voor de nachten, maar we zoeken wat anders..  of ik probeer dat nummer (ik had nog niet vermeld hoeveel pech ik deze vakantie had met proberen te bellen van mensen).. maar alsof t zo moest zijn het lukte!!!

Een twintiger liep ons tegemoet, en verwelkomde ons hartelijk in t Spaans. 

Leuk simpel kamertje, met badkamer/douche, airco en tv en koelkast.Meer dan genoeg, alleen voor ontbijt komt er voor 2 personen $10 bij.. doe maar ☺️

Het hotel heeft een heerlijk dakterras waar je kunt eten, luieren, van t uitzicht genieten. Je begrijpt al waar wij te vinden zijn!!

Begin avond hebben we even verderop heerlijk vis gegeten, super lekkere langoustines. Ik ben terug op de kamer en Hans is boven roken.

Wens jullie welterusten!!