Dag 25 - Reizen gaat niet altijd van een leien dakje

De vlucht naar Taipei was een nachtmerrie.. we zaten op de middelste 3 stoelen op rij 48, dus behoorlijk achterin. Het is een nachtvlucht, dus je krijgt wat te eten en dan gaan alle lichten uit. We liepen al gapend het vliegtuig is, dus dachten dat het een makkie zou worden.. voor Hans in ieder geval wel, maar voor Gian en mij pakte het anders uit.

Schuin voor Gianni aan de rechterkant zat een Chinees of Koreaans gezin met 2 kleine kinderen. De oudste van de 2 was echt lief, vermaakte zich prima en ging lief slapen. Haar jongere “terror”-broertje dacht er heel anders over. 

Het begon al tijdens het eten, dat meneer dreinend aan het huilen was. De vaders liep met het dreinende kind op de arm het gangpad op en af. Dan was t weer even stil, en als hij terugkwam bij hun stoelen begon het weer.

Ook toen iedereen sliep, begon het gedrein... en het ergste van alles was dat pa en ma het maar zo lieten.. geen speen erin, of een flesje drinken, of weet ik wat.. de ouders keken mekaar aan.. zo van ga jij wat doen of moet ik weer...

De vlucht duurde 8 lange uren, en als t kind al met al één uur stil geweest is, is het veel. Gian en ik liepen kapot van boord, want we hebben misschien 2 uurtjes kunnen snoezen, echt slapen kwam er niet van.

Dan ga je op Taipei op zoek naar de gate van de vlucht naar Hong Kong.

In Singapore was t met overstappen de gate ernaast.. nou in Taipei loop je het halve luchthaven over.. wat een end ... overal security waar de handbagage door moest.. en dat vreet tijd.

Uiteindelijk riant op tijd bij de vlucht, en kort na onze aankomst begon het boarden. Wat een verademing.. een bijna lege vlucht, alle ruimte .. geen jengelende kinderen... super! Alleen deze vlucht duurde 1uur 15mins.. peanuts dus.

Om 0900uur landen we in Hong Kong .. en we we waren blij dat we er waren.

Met een treintje naar een andere terminal.. Door de douane, en op naar de koffers .. bandje 16..

Hans riep nog “ik haal vast Hong Kong Dollars” en wij doorlopen naar de band.

In ene zie ik Hans verhit onze kant oplopen... de flappentap deed raar, wel een bonnetje maar geen geld. En een man die hij aansprak riep gelijk “Bel de company!!” Dus die moest gebeld worden.. tegelijkertijd wordt Gianni aangesproken door een man die zei dat onze bagage de aansluiting heeft gemist, en dat die op de volgende Taipei vlucht komt.. en die is 1045uur in HK.

 Bandje 5 rond 1100uur moesten we ons melden.. OK, dus de koffers komen nog.. maar dan die flappentap firma.. ik werd naar een telefoon geleid door diezelfde bagage jongen.. free of charge mocht ik gebruik maken. Maar die firma kon me niet verder helpen. Ze zochten wel wat uit maar kon niets fouts vinden.. en toen pas viel bij mij ook het kwartje (kreeg zoveel in ene over me heen) .. ik zou zelf de visa rekening kunnen checken... ja sorry hele nacht niet geslapen, bagage komt later, geen geld uit de flaptap..

Maar gelukkig geen geld afgehouden, gewoon iets mis gegaan.. zucht van verlichting.

In alle rust gewacht tot 1100uur .. en daar kwam alle bagage op de band.. nog een zucht hahaha...

Door de Nothing to Declare poort, en op zoek naar de taxi. Die was snel gevonden.. en binnen een klein half uurtje gearriveerd bij het hotel.

En als je denkt.. dat verloopt goed... is de kamer nog niet klaar. Ze hadden een uurtje nodig.. nou dan drop je je bagage en ga je de omgeving verkennen...

Wat een mooie plek.. we zitten op Lantau Island, met zicht op de oceaan en Hong Kong Island.. prachtig! Neergestreken bij Starbucks voor een bakkie.

Uiteindelijk konden we om 1300uur in de kamer..  Vier uur na aankomst met het vliegtuig.. 😯

De vermoeidheid slaat toe.. Hans heeft vanmiddag een wandeling in de buurt gemaakt .. Gianni naar de gym, en ik ben erna met hem naar het zwembad geweest. Het is nu 1800uur, en we gaan zo een hap eten en daarna linea recta naar bed..